We wachten heel wat af in ons leven. Bewust of onbewust. We wachten voor een rood stoplicht, op iets of op iemand. Bijna niemand houdt van wachten. Je hebt het idee dat alles even stilstaat, maar is dat ook zo? Wachten is soms een hele kunst. Wachten is een periode van even ogenschijnlijk niets doen. Maar als je goed kijkt, zitten er twee bewegingen in: een pas op de plaats en een blik naar voren. Wat gebeurt er tijdens dat wachten? Moet er dan nog iets gebeuren, met jou, met de wereld, de mensen om je heen? Moet er een verandering in of buiten jezelf plaatsvinden? Hoe doe je dat dan? Heb je het geduld om te wachten? De meeste mensen hebben er een hekel aan. Ze gaan liever door.
Er kunnen allerlei redenen zijn om te wachten. Als kind zul je soms moeten wachten tot je groot genoeg bent om iets te mogen doen. Soms wordt het wachten je opgelegd door iemand of door de situatie: wachten op promotie, wachten op een visum, op toestemming, wachten op een woning, wachten tot je zwanger raakt…
Kortom, wachten kent heel veel verschillende aspecten; we gaan erover schrijven.
Schrijf je mee? Kosten zijn € 12,50. Meld je aan bij de coach van je keuze via dit formulier.
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
Iedere minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ’t ogenblik.
Zuigende eb van gemoed,
dat de minuten trekt en dan de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd.
Of er is niets dan tijd.
Judith Herzberg